|
|
In een film uit 2001, genaamd 'Donnie Darko', komt een scene voor waarin de hoofdrolspeler kijkt naar een man die in stoel zit. Opeens ziet hij uit de borst van de man een soort energetische stroom ontstaan met een diameter van zo'n 10 centimeter. Deze stroom rekt zich uit vanuit de borst door de hele woonkamer naar de koelkast. Enkele seconden later staat de man op om naar de koelkast te gaan om daar een pilsje uit te plukken. Deze pagina gaat over het principe van onthechting. Ik heb net ontdekt dat dit principe in het Hindoeïstische/Boeddhistische denken ook wel 'vairagya' wordt genoemd. Tijdens het hele ascentieproces lijken er steeds bepaalde thema's terug te keren in allerlei vormen. Het thema van het verzamelen van energie en het repareren van 'chi-lekken' is hier een duidelijk voorbeeld van. De kleefgebieden zijn prachtige voorbeelden van chi-lekken, maar je zou je ook kunnen voorstellen dat er een soort van 'energetische verbinding' is met alle voorwerpen waaraan je je hecht wat vervolgens ook veel 'chi' kost. Als een soort 'duizendpotige inktvis' zou je zo in je leven je binden aan allerlei voorwerpen, verlangens en bezittingen om je heen. Dat kan dan variëren van een eigen huis, het geld op je spaarrekening, je eigen auto, jacht of stuk grond, tot je verzameling Suske en Wiskes, je lievelingstrui, je cd-collectie, je gameboy, je vakanties en al die andere materiële zaken waar je je aan kunt hechten. Er wordt eigenlijk gesteld dat ieder verlangen om iets te willen hebben of bezitten een nieuwe inktvispoot laat ontstaan naar dat voorwerp. Naarmate je ouder wordt zou je ook steeds meer hechtingspoten verzamelen waardoor je ook steeds meer energie laat weglopen, want het zou veel energie kosten om al die poten te onderhouden. Binnen het ascentiegedachtegoed wordt zelfs gezegd dat één van de redenen waarom mensen verouderen gekoppeld is aan de toename van bezittingen en de koppelingen daarmee. Tijdens het ascentieproces zou je gaan merken dat er langzaamaan een desinteresse begint te ontstaan in het willen bezitten of hebben van allerlei voorwerpen. Alsof het allemaal minder de moeite waard wordt. Je zou dit proces kunnen versnellen door je bewust te ontkoppelen van bepaalde voorwerpen. Stel je hebt een postzegelverzameling of een boeken- of videocollectie waar je veel tijd en energie in steekt of gestoken hebt. Je zou je dan kunnen voorstellen dat er zich dan een stevige 'inktvispoot' heeft vastgezet aan die collectie of verzameling. Vervolgens zou je je kunnen voorstellen dat je eigenlijk een 'stuk van jezelf' hebt gestoken in die verzameling. Dan zou je verder kunnen gaan door je in te leven met het belang dat die verzameling voor je heeft of had, om dan te gaan kijken wat je voelt of ervaart als je probeert die energie die daar in zit weer terug te laten komen bij jezelf. De energie die in het voorwerp zat kun je dan weer in jezelf investeren en de lading zou van het voorwerp afgaan, en daarmee ook de interesse. Je zou er dan ook makkelijker afstand van kunnen doen (door het te verkopen, weg te gooien of weg te geven). Naarmate je meer afstand zou nemen van allerlei bezittingen zou er meer ruimte ontstaan om je energie op andere zaken te richten zoals het je openen voor andere informatie-pakketten, andere gedachtenlijnen en niet te vergeten zou er ook een groter gevoel van vreugde ontstaan dat steeds meer los zou komen te staan van bezittingen. Een gevoel van vreugde dat steeds meer zou gaan gloeien vanuit jezelf. Het zou hierbij wel zaak zijn om niet als een wildeman opeens allerlei connecties te verbreken met alles uit je verleden en alle eigendommen die je bezit. Soms heb je nog bepaalde zaken uit te werken met bepaalde dingen en dien je de tijd te nemen om je los te ervan los te koppelen. Sommige dingen zijn natuurlijk ook belangrijk voor je levensonderhoud. Het onthechtingsproces zou je geleidelijk kunnen uitvoeren zolang het goed voor je voelt en je het niet forceert. Het je alleen al afvragen hoeveel bezittingen je werkelijk nodig hebt kan al veel betekenen. In een bepaald stadium van het ascentieproces zou het zover komen dat je weinig plezier meer kunt halen uit voorwerpen en bezittingen. Het plezier zou je dan eerder gaan halen uit je eigen ontdekkingen, je interacties met andere mensen, het genieten van een zonsondergang, een lekkere maaltijd of een wandeling door de natuur.
|
