|
|
» Gerelateerde pagina: Vreemde periode voor Poollicht We zijn allemaal wel bekend met zonneschijn en maneschijn, maar aardeschijn geniet wat minder populariteit. Aardeschijn is de uitstraling van de Aarde op de Maan. Het donkere deel van de Maan (zoals op het plaatje hierboven) wordt verlicht door de Aarde, wat dus beschreven wordt als aardeschijn op de Maan. Deze pagina bevat informatie over dit verschijnsel. Dit Centrum voor Ascentie-Informatie en Onderzoek probeert te achterhalen hoe aannemelijk de stelling is dat de Aarde zelf actief zou zijn in een zogenaamd ascentieproces. Eén van de meest in het oog lopende fysieke consequenties hiervan zou de opwarming van de Aarde zelf zijn. Ook zou ze langzaamaan steeds meer licht gaan uitzenden. Dit proces van 'verlichting' wordt onderzocht in Onderzoeksvraag 16. Het proces waarbij de Aarde steeds meer infraroodstraling zou gaan uitzenden (bovendien van een steeds hogere frequentie) is het thema van onderzoeksvraag 8. Als onze planeet daadwerkelijk aan het 'ascenderen' zou zijn dan zou dat ertoe moeten leiden dat de hoeveelheid aardeschijn steeds verder zou dienen toe te nemen. De Maan zou hierdoor steeds lichter worden, zelfs bij nieuwe maan. Eind mei 2004 wees een bezoeker van de site me op dit verschijnsel. Hij haalde daarbij een artikel aan van ABC-news (bron 1). In dat artikel wordt gezegd dat er sinds 1997 structureel metingen worden verricht naar de sterkte van deze aardeschijn ('Earthshine'). Van 1997 tot 2001 zou de sterkte van de aardeschijn zijn afgenomen, maar sinds 2001 zou er sprake zijn van een toename.
 Het is momenteel nog niet echt bekend waardoor de aardeschijn zou toenemen. Er wordt gedacht aan de hoeveelheid wolken die de Aarde bedekken: naarmate er méér wolkvorming is wordt er méér zonlicht door de wolken teruggekaatst waardoor de aardeschijn toeneemt. David O. Darling (bron 2) maakte in december 2003 wat aardeschijnobservaties en hij concludeerde dat het zonlicht juist weerkaatst werd door de oceaan, want op het moment van de sterke aardeschijn bleek het deel van de Aarde dat de Maan verlichte Grote Oceaan. In een artikel (bron 3) van Dr. Tony Phillips uit 2002 wordt gesproken over wat nou het meeste bijdraagt aan het aardeschijn-effect. Daar wordt Dr.Phil Goode aangehaald die de hoofdonderzoeker is van het NASA-project Earthshine (zie bron 4). Hij zegt dat de reflectiegraad (waar het op neer zou komen) , oftewel de 'albedo' van de Aarde. Wolken zouden 50% van het zonlicht dat hen raakt reflecteren, de oceanen 10%, aarde (10-25%). IJs en sneeuw reflecteren het allermeeste, namelijk zo'n 40-90%.
 In artikel 5, van 'the new scientist', wordt gezegd dat er een afname zou zijn geweest van aardeschijn tussen 1984 en 2001 en dat hierdoor ook iets gezegd zou kunnen worden over de globale opwarming in die periode. Het argument gaat dan als volgt: doordat er minder licht werd gereflecteerd doordat er minder wolken waren is de atmosfeer in die tijd extra opgewarmd. Het rare van deze theorie is natuurlijk wel dat de opwarming ook in 2002 en 2003 is doorgegaan terwijl toen juist de hoeveelheid 'earthshine' weer is toegenomen. In dit artikel wordt ook gesteld dat wolken een erg lastige factor zijn in veel klimaatveranderingsmodellen. Voor meer over waterdamp als broeikasgas kijk eens HIER.
 Dit plaatje hierboven (bron 6) geeft de resultaten weer van de afgelopen periode. Als je erop klikt krijg je een beter zichtbaar overzicht.
 Als je alleen kijkt naar de gegevens vanaf 1997 omdat ze toen pas echt zijn begonnen met het verzamelen van gegevens direct op basis van maanobservaties, zie ik vooral een stijgende lijn, die al snel het niveau haalt van 1985. Klik hier voor uitleg over het laatste plaatje. Slotopmerkingen:
Gebruikte Bronnen:
|
