|
|
Na de kleefgebieden 'lust', 'beoordelen' en 'angst' is het nu tijd voor het kleefgebied 'dood'. De onvrijwillige dood zou een concept zijn dat oorspronkelijk niet tot de blauwdruk van de mens hier op Aarde zou hebben behoord. Honderden duizenden jaren terug zou de mens een leven hebben geleid dat zo'n 2000 jaar zou hebben kunnen duren (in de 'lichaamplus' toestand), waarna ze besloten om het lichaam uit vrije wil achter te laten. Sommigen namen zelfs via het ascentieproces het gehele lichaam mee een ander 'brilveld' in (zie ook in de vergelijkingensectie '(meer dan) tijdelijk voertuig'). Door de nodige bewustzijnsvallen zou de onvrijwillige dood zich in onze wereld geïntroduceerd hebben. Hierdoor zou er zich in de loop van de tijd een kleefgebied hebben ontwikkeld dat de dood als centrale thema heeft. Zoals je weet kenmerken kleefgebieden zich door hun vermogen om energie weg te trekken uit je lichaam door aandacht weg te zuigen naar een bepaald onderwerp. Tijdens je ascentieproces zou je allerlei stukken kunnen terughalen die zijn blijven kleven aan dit gebied. Je zou dan in contact kunnen komen met alles wat er bijvoorbeeld in je genetische lijn is opgeslagen over ervaringen met de dood. Je kunt dan denken aan allerlei varianten waarop mensen zijn gestorven, zoals door brute moorden, zelfmoorden, pijnlijke ongelukken. Dood door foltering, dood door allerlei ziektes en het sterven tijdens de slaap. Deze koemara zou er tevens goed in slagen de angst voor de dood krachtig te laten voortleven. Vaak door het contact met dit kleefgebied vol met verschrikkelijke manieren om te sterven, kan er een diepe angst ontstaan om vrij en vrolijk verder te leven. Zo zou je makkelijk je leven kunnen laten vergallen door deze doodsangst ("Ik ben bang om dood te gaan", "Ik durf niet meer te gaan slapen"). Sommige mensen zouden hun ascentieproces staken omdat ze niet goed weten hoe om te gaan met dit kleefgebied. Het contact met dit kleefgebied kan je ook een 'ijskoud' gevoel geven. Een gevoel dat door allerlei doodsbeelden wordt geactiveerd. Dit ijskoude gevoel zou ook kunnen optreden als je gaat experimenteren met het activeren van je 'kundalini' omdat deze kundalini-stroom tegenwoordig vaak alleen in beweging komt als mensen sterven. Op een van de komende pagina's wordt nader stilgestaan bij dit kundalini-verschijnsel en hoe je dat eerder zou kunnen gebruiken in het ascentieproces. De dood zou je kunnen zien als de moeder van alle angsten. De angst voor de dood wordt beschreven als een biologisch-genetisch gewortelde angst. Alleen als je met de mogelijke dood wordt geconfronteerd door het overlijden van een naaste, of door een of andere ziekte, komt het in je bewustzijn bovendrijven. Verder is het over het algemeen diep begraven in je onbewuste wereld. Het zou vooral deze onbewuste angst om te sterven zijn die mensen ertoe aanzet om heel veel voorraden op te bouwen en dan voorraden in de ruime zin van het woord: alles wat je kunt gebruiken om jezelf goed te beschermen en in te dekken. Deze doodsangst zou ervoor zorgen dat mensen met weinig medeleven reageren op anderen, uit eigenbelang. Deze angst om dood te gaan zou vaak een onbewuste drijfveer zijn om in competitie te gaan met anderen, om spullen van anderen af te nemen, om maar steeds meer en meer te willen hebben. Alles uit angst om niet genoeg te hebben, om niet genoeg te hebben om te kunnen blijven leven. Je hoeft ook niet ver te kijken om te zien hoe bang sommige mensen zijn om te sterven. De eerste tekenen van de naderende dood, namelijk het verouderingsproces, zouden sommige mensen zoveel mogelijk willen uitstellen en ontkennen via allerlei cosmetische ingrepen. Het verlangen naar jong-zijn en het 'levenselixer' heeft niet voor niets zo'n enorme populariteit. Door deze doodsangst bewust te krijgen, zonder er natuurlijk helemaal in weg te zakken, zou je misschien minder geneigd zijn om andere mensen als mogelijke bedreiging te zien voor je voortbestaan. Er wordt gezegd dat als je in staat zou zijn je te onttrekken aan dit kleefgebied, er een gevoel van compassie of 'onvoorwaardelijke liefde in actie' zou ontstaan voor de mensen om je heen. Deze 'onvoorwaardelijke liefde in actie' zou het kleefgebied dood doen wegsmelten voor je. Het wordt beschreven als een 'liefdesvibratie die vanuit je hart naar alles en iedereen om je heen zou uitstralen, ongeacht wie het is, ongeacht de huidskleur, de hoeveelheid geld die de persoon heeft of wat hij/zij denkt' Ik moet zelf zeggen dat ik niet zover ben om hierover uit ervaring te kunnen spreken. Ik hoor graag van mensen die hier meer ervaring mee hebben gehad. Mensen die de doodsangst uit het onbewuste hebben weten te halen en het vervolgens hebben kunnen 'oplossen' door zoiets als het omarmen van deze 'wet van compassie' zoals die genoemd wordt. De term 'onvoorwaardelijke liefde in actie' klinkt voor mij mooi, maar ook wat ontastbaar en misschien zelfs wat zweverig, maar ik wilde hem jullie niet onthouden omdat ik er nog niet al te veel ervaring mee heb. Wil je zelf ervaringen kwijt met deze 'onvoorwaardelijke liefde in actie' dan wil ik ze graag -al dan niet anoniem- plaatsen binnen de nog op te richten ervaringensectie binnen dit centrum. Ook voor dit kleefgebied zou gelden dat je niet allerlei 'doodsbeelden' tot je laat komen die helemaal niet bij jou of je genetische lijn horen. Deze zou je ook weer door bewuste intentie kunnen wegsturen. Ik heb niet kunnen terugvinden of het verstandig of onverstandig is om 'doodsbeelden' te vragen van degenen die wél tot je genetische lijn behoren. Zoals op de 'ascentie-experiment'-pagina staat is er ook een experimenteel karakter aan dit ascentie-proces. Niet alles is nog duidelijk, waarbij het natuurlijk ook makkelijk kan voorkomen dat het voor mij (nog) niet duidelijk genoeg is, maar voor jou of anderen wel. Juist door de ervaringen van anderen zou je hier meer over te weten kunnen komen. Hier heb je dan ook je eigen verantwoordelijkheid om te zien hoeverre iets constructief voelt of juist niet. Sprekend vanuit mijn eigen indrukken, zou ik me kunnen voorstellen dat het helend zou kunnen werken om bepaalde 'doodsbeelden' van mensen in je genetische lijn kortstondig te beleven, maar het blijft natuurlijk tricky en misschien ook wat gevaarlijk: wie weet wat je nog meer mee zou kunnen trekken. Dit zou je dan waarschijnlijk door intentie ook wel weer kunnen terugsturen naar de plek waar het vandaan komt. Ik zou zeggen wees hier voorzichtig mee en deel je eventuele eravringen over dit onderwerp voor de ontwikkeling van een soort van 'ervaringendatabase' waar ook anderen profijt van kunnen hebben. Tot zover deze berichtgeving over het kleefgebied 'dood'.
|
