Het Concept 'Lichaam slechts als Tijdelijk Voertuig'

Het Centrum voor Ascentie-Informatie en Onderzoek streeft ernaar om verschillende aspecten van verschillende gedachtensystemen te vergelijken met het ascentie-gedachtensysteem. Voor meer informatie over het ascentieproces, zie de informatielijn.

Op deze pagina wordt stilgestaan bij het idee dat het lichaam slechts een tijdelijk voertuig van de ziel zou zijn.

Binnen bepaalde gedachtensystemen wordt er vanuit gegaan dat het lichaam bezield wordt door iets 'onstoffelijks' dat je een 'ziel' zou kunnen noemen. Het lichaam wordt dan gezien als een tijdelijk voertuig dat door de ziel gebruikt wordt om te kunnen leven in onze fysieke wereld (of in ons 'brilveld' (zie infolijn voor meer informatie hierover)).

Zodra het lichaam sterft zou de ziel weer opstappen. Binnen sommige stromingen wordt verondersteld dat de ziel niets leert en eigenlijk alles al weet, binnen andere stromingen wordt juist verondersteld dat de ziel wél iets heeft opgestoken van het leven dat is afgesloten.

Vervolgens zijn er ook weer allerlei ideeën over wat dan het doel zou zijn van al deze levens, waarbij vaak wordt verondersteld dat de ziel door al de ervaringen of uiteindelijk belandt in het 'nirvana' of terugkeert naar een god, of naar de plaats van herkomst.

Veelal wordt daarbij verondersteld dat het lichaam louter een voertuig is dat gebruikt wordt om de ziel dingen te kunnen laten leren, zodat het in haar niet-fysieke toestand wijzer kan terugkeren.

Binnen de ascentie-benadering geldt een andere kijk. Er wordt dan wel vanuit gegaan dat er een 'lerende ziel' is die het lichaam bezielt, maar de ziel heeft de genetische informatie van het lichaam nodig om inzicht te kunnen verschaffen over de redenen waardoor ze veel bewustzijnsvallen achter de rug heeft gehad.

De ziel zou niet kunnen terugkeren naar de 'bron' zonder de kennis die verstopt zit in de biologie van het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam zou het vermogen hebben om in zich de sleutels te hebben die de ziel nodig heeft om te doorgronden wat haar eigen verleden is geweest. Het betreft hier dan niet alleen trauma's en karma van één leven, maar van meerdere genetische lijnen.

De biologie van het fysieke lichaam zou een uiterst krachtig opname-apparaat zijn voor het opslaan van veel informatie welke de ziel nodig heeft om verder te kunnen komen in haar ontwikkeling.

Ascentie behelst het concept dat de ziel 'het lichaam ophaalt' om die ook mee terug te nemen naar de 'bron'. Dit ophalen door de ziel impliceert het volledig neergroeien van de ziel in het lichaam. Dit kan alleen gebeuren als het lichaam haar trilling aanpast aan de hogere trilling van de ziel. Om deze energetisch steeds hogere toestand aan te kunnen, moeten er keer op keer bij iedere fase opnieuw allerlei blokkades en oude herinneringen en karmische ladingen worden opgehelderd. Alle energielekken dienen te worden onderzocht en te worden gestopt.

Door dit 'ingroeiproces' van de ziel zouden er steeds meer 'informatiepakketten' beschikbaar komen waardoor er ook weer nieuwe mogelijkheden bestaan om opnieuw een stukje verder in te dalen. Het lichaam zou de sleutels bevatten voor de 'reiniging' van de ziel.

Indien je erin zou slagen om gedurende een mensenleven volledig te ascenderen dan zou je niet hoeven te sterven, maar zou je simpelweg een wereld instappen die zich een octaaf hoger zou afspelen.

Binnen het ascentiedenken is het lichaam dus veel en veel meer dan zomaar een tijdelijk voertuig waardoor de ziel bepaalde lessen kan leren. Het lichaam bevat de sleutels die de ziel nodig zou hebben om werkelijk terug te keren naar de bron, en werkelijk betekent binnen het ascentiedenken inclusief alle onderdelen, dus ook het fysieke lichaam.

Er zouden tijden geweest zijn waarin de mens 2000 jaar leefde. Een ziel kon dan allerlei ervaringen opdoen in het lichaam en bij voldoende ervaringen besluiten het lichaam een octaaf hoger te ascenderen. Het lichaam hoefde dan niet te sterven, maar het ging verder op een andere bestaanslaag.

Door de nodige bewustzijnsvallen zou de levensduur van het lichaam enorm zijn gekelderd waardoor de ziel niet meer de tijd had om in één leven alles te herstellen. Hierdoor zou versnippering zijn opgetreden wat de noodzaak zou hebben ingeluid om vele malen te reïncarneren om de ontstane ladingen weer recht te zetten. Het idee dat je in plaats van te sterven ook kon ascenderen zou zo steeds verder weggezakt zijn in het bewustzijn van de ziel. Zo zou de ziel zijn gaan denken dat het lichaam niet meer is dan slechts een tijdelijk voertuig omdat de ascentiemogelijkheid compleet zou zijn vergeten.