Centrum voor Ascentie-informatie en Onderzoek: Altijd genoeg en Kleefgebied Hebzucht  

Gebalanceerd geven en nemen,
Hebzucht
en de 'Altijd-genoeg'-toestand.


  www.ascentie.dds.nl -     Laatst bijgewerkt in augustus 2004 (versie 1)

  • Hebzucht
  • De 'Altijd-genoeg'- toestand
  • Gebalanceerd geven en nemen
  • Eenheidsparadigma
  • Niet te extreem vechten tegen huidige structuren

» zie ook: Onthechting, Werk

Deze pagina behandelt het vijfde kleefgebied, dat 'hebzucht' heet. Als je meer wilt weten over de vier eerder behandelde kleefgebieden klik dan op de bloem hiernaast. Het gaat echter niet alleen over hebzucht, maar ook over een toestand die je zou kunnen beschrijven als de 'altijd-genoeg'-toestand. Alsof dat nog niet genoeg stof oplevert wordt er ook nog stilgestaan bij het concept 'gebalanceerd geven en nemen'.

Hebzucht is een machtig kleefgebied dat veel mensen op een bepaald niveau vasthoudt. Het uit zich vaak in het idee dat het verstandig is om steeds méér te willen hebben en bovendien vele reserves op te bouwen. Dit kleefgebied ontleent ook veel van haar kracht aan het kleefgebied angst: juist door de angst niet genoeg te hebben wordt er alles aan gedaan om nooit in een dergelijke situatie terecht te komen. Hierbij zouden mensen echter door kunnen schieten waardoor ze zich wellicht wat téveel bezig houden met het voorkomen van mogelijke tekorten in de toekomst.

Je hoeft niet ver te kijken om te zien hoe diep het kleefgebied hebzucht is ingebed in onze samenleving. Er wordt hier dan ook niet te lang stilgestaan bij het verschijnsel hebzucht omdat we daar ons allemaal wel wat bij kunnen voorstellen. De aandacht gaan we vooral richten op het aanpakken van de invloed van dit kleefgebied.

Binnen het ascentieproces zou je de invloed van hebzucht kunnen verminderen en uiteindelijk helemaal uit je systeem kunnen halen door het proberen te bereiken van de zogenaamde 'altijd (net) genoeg' -toestand ('State of Abundance'). Een toestand waarin je nooit teveel en nooit te weinig hebt. Het zou een middenweg zijn tussen extreme armoede en extreme rijkdom. Ascenderen houdt zeker niet in dat je een arm en extreem sober leven dient te leiden. Een teken dat je in deze toestand bent terechtgekomen is dat je leven vrij soepel verloopt zonder al te veel grote conflicten of problemen. Je zou dan kunnen stellen dat je uit de tegenstelling drama en verveling bent geascendeerd.

Een dergelijke toestand zou je steeds vaker kunnen bereiken naarmate je steeds bewuster probeert een balans te vinden in de dingen die je geeft en neemt in je dagelijks leven. Zoals op de 'blespagina' al even is aangestipt zou het binnen de niet-menselijke uitingen van de natuur niet meer dan gebruikelijk zijn om gebalanceerd te geven en te nemen. Daar gold dat voor het blessen van iets uit de natuur, de natuur min of meer automatisch diezelfde blesenergie terug zou schenken.

Wat zou je je nou kunnen voorstellen bij dat 'gebalanceerd geven en nemen'? Misschien is het handig om eerst wat voorbeelden te noemen van wat NIET gebalanceerd geven en nemen is. Op de werkpagina noemden we al de mensen die veel geld verdienen zonder daar veel energie voor te hoeven investeren en al die mensen die heel veel werken voor weinig geld. Je kunt denken aan mensen die cursussen, opleidingen of workshops geven tegen exorbitante prijzen waarbij de verhouding tussen dat wat aangeboden wordt en dat wat ervoor wordt gevraagd erg scheef is.

Het 'gebalanceerd geven en nemen' zou een onderdeel zijn van een totaal nieuw wereldbeeld, een nieuw paradigma, dat in deze ascentie-context het 'eenheidsparadigma' wordt genoemd. Zodra de maatschappij steeds meer in die richting zou gaan bewegen zouden er meer mensen komen die het niet meer dan vanzelfsprekend vinden om het overtollige geld dat ze ontvangen weer uit te geven of te schenken aan mensen die het meer nodig hebben. Bepaalde landen zouden al meer van dat 'eenheidsgevoel' hebben en zij zouden in de nabije toekomst een voorbeeldfunctie kunnen gaan vervullen voor een globale overgang naar een dergelijk 'paradigma'. Niet door de overheden gestuurd, maar door de mensen zelf.

Een krachtig wapen - hoe kan het ook anders? - is ook hier weer de intentie om gebalanceerd te willen geven en nemen in je dagelijks leven. Verder zou je kunnen proberen overdag bewust te kijken naar de dingen die je doet waarbij je teveel geeft en te weinig ontvangt of andersom. Wellicht kun je kijken naar de chi die je uitwisselt met de mensen om je heen? Hoezeer is die in balans? Ook hier is het weer opletten dat je niet te snel bepaalde banden verbreekt omdat er mogelijk nog een karmische lading op zit. Eerst dient dan de karma opgelost te worden voordat een bepaalde balans weer kan worden hersteld.

Er wordt ook nog een verhaal genoemd van een persoon die in haar ascentieproces vond dat ze teveel belastinggeld betaald had. Ze stopte met belasting betalen en eiste zelfs veel geld terug dat ze in het verleden had betaald. Dit leidde tot veel stress en juridische procedures. Nadrukkelijk wordt gesteld dat ascenderen niet inhoudt dat je de strijd aanbindt met allerlei instellingen en instituten die er momenteel zijn. Zolang je jezelf vooral richt op je innerlijke ascentieproces zouden de externe factoren zich vanzelf aanpassen aan je behoeften. De huidige structuren zouden langzaam afbrokkelen naarmate er meer mensen komen die er niet langer bereid zijn er energie in te willen investeren omdat het eenvoudigweg niet meer past bij hun innerlijke toestand.