|
|
INTRODUCTIE
Lezers die een beetje bekend zijn met deze ruim 180-subonderwerpen tellende site weten dat de werkhypothese van dit Centrum voor Ascentie-Informatie en Onderzoek is dat deze opwarming het gevolg is van het zogenaamde ascentieproces van onze planeet. Vanuit dit perspectief bezien is er geen sprake van opwarming van de Aarde door toedoen van menselijke CO2-uitstoot of iets dergelijks. Het zou vooral een door de Aarde zelf gestuurd proces zijn waarbij de opwarming vooral gedreven wordt van binnenuit en ondersteund door de Zon, sterker nog: we zouden als Aarde op weg zijn zelf een ster te worden. In het verleden zou de Aarde al eerder een opgewarmde toestand gehad hebben en nu zou ze opnieuw daar naar op weg zijn. Dit zou grote consequenties hebben voor alles wat op de Aarde leeft, maar daarover kun je op andere pagina's van alles lezen. Op deze pagina wil ik me vooral richten op de betekenis van de winter in dit perspectief.
DE WINTER: EEN TEKEN VAN DEGENERATIE?
Laten we ons eens proberen voor te stellen dat het ons zo bekende en natuurlijk-ogende vallen van de blaadjes in de herfst eigenlijk oorspronkelijk helemaal niet zo natuurlijk is, maar dat het het gevolg is van een globale bewustzijnsverarming. De oorzaken voor deze bewustzijnsverarming zouden velerlei zijn, waaronder ook een verschuiving van de aardas die zo'n 120.000 jaar geleden zou hebben plaatsgevonden. Buiten de mogelijkheid dat de aarde van binnenuit aan het opwarmen is (zie onderzoeksvraag 8 en de pagina over oceanen binnen de broeikassectie) en extra opgewarmd zou worden door de zon, zou er zich volgens de bronnen waarop dit centrum zich baseert (zie informatielijn) ook nog een ander proces aan het afspelen zijn, namelijk dat de Aarde haar schuine positie ten opzichte van de Zon aan het corrigeren zou zijn. Met andere woorden: de Aarde zou niet langer in een hoek van 23,5 graad hellen, maar gedurende de jaren zou dat steeds minder worden om uiteindelijk helemaal recht met haar as te komen staan (zie ook onderzoeksvraag 31). Indien er daadwerkelijk een aardascorrectie zou plaatsvinden dan heeft dat ingrijpende gevolgen voor de wisseling van de seizoenen, namelijk: die wisseling houdt op te bestaan. Omdat de hoeveelheid zon die onze Aarde bereikt gedurende het hele jaar door hetzelfde is zal het niet langer nodig zijn voor bomen om zich ieder jaar weer opnieuw te moeten indekken om de kou te kunnen overleven. De blaadjes kunnen dan gewoon het gehele jaar aan de bomen blijven waardoor er veel energie overblijft die geïnvesteerd kan worden in meerdere oogsten per jaar (zie onderzoeksvraag 29) die ook nog eens rijker in voeding zouden kunnen worden (zie onderzoeksvraag 21).
VOORLOPIGE CONCLUSIE
|
