|
|
In de informatielijn wordt er op een bepaald gesproken over het belang van de voorouders. Gedurende het ascentieproces zou je stukje bij beetje allerlei informatie ophalen van je voorouders of degene met wie je bloedlijnen deelt. Het gaat dan niet alleen om biologische informatie (zie Biologische Ascentie), maar tevens kun je aan de slag met hun karmische thematiek. Doordat jezelf verder ascendeert zou je gaan opmerken dat ook bepaalde manieren van denken of leven je meer gaan aanspreken dan voorheen. Door het schoonspoelende effect van het ascentieproces kan het ook zomaar gaan gebeuren dat je bepaalde dingen helemaal niet meer zo vanzelfsprekend vindt als voorheen (zie bijvoorbeeld: Onze Idealen). Het is hierbij wel oppassen geblazen, want je blijft natuurlijk wel een onderdeel van de samenleving en daar horen ook bepaalde verantwoordelijkheden bij. Het kan dan ook schipperen worden tussen bepaalde manieren van denken en leven die steeds meer aan kracht winnen en de wijze van leven en denken die over het algemeen in de samenleving populair is. Zoals je op de Evolutietheorie, Creationisme en Ascentie-pagina kunt lezen wordt er binnen dit ascentiekader uitgegaan van een toestand waarin de huidige mens eerder op de bodem dan op de top van haar evolutie zit. Door allerlei redenen die in de informatielijn nader worden uiteengezet zou er sprake geweest zijn van een forse aaneenschakeling van bewustzijnsvallen die gepaard zijn gegaan met biologische degeneratie en het ontwikkelen van allerlei gedragingen en wijzen van denken die voorheen onbekend waren. Het zou zo van kwaad tot erger zijn gegaan met de huidige toestand op de wereld als resultaat. Veel van deze nieuwe gedachten, gewoonten en gedragingen zouden ook genetisch gekoppeld zijn geraakt aan allerlei bloedlijnen die weinig harmonieus zouden zijn met de aarde. Middels een proces dat generationele ascentie wordt genoemd zouden er steeds minder kinderen deze bloedlijnen kiezen als basis om hun lichaam mee op te bouwen. Steeds vaker zou al in de baarmoeder gekozen worden voor die bloedlijnen die teruggaan tot een periode waarin de evolutionaire achteruitgang (oftewel devolutie) nog niet zo ver gevorderd was. Niet alleen zou dat inhouden dat de biologische kennis van weleer weer steeds meer ter beschikking zou komen, maar ook zou de manier van leven en denken uit die periode weer aan populariteit gaan winnen, simpelweg omdat het zou weerklinken in steeds meer genen waardoor het dan ook natuurlijker aanvoelt om weer op die wijze in het leven te gaan staan. Als we voor de grap eens doordenken op dit pad dan zou dat inhouden dat er een steeds grotere kloof zou gaan ontstaan tussen de manier waarop jonge kinderen van nature uit met de wereld zouden willen omgaan en de wijze waarop wij, volwassenen, geleerd hebben dat te doen. Die kinderen met hun kennis uit pre-devolutionaire tijden zouden vele herinneringen in zich dragen over hoe het ook anders en meer harmonieus kan. Niet alleen zouden zij zich manieren van omgaan met elkaar herinneren waar wij nog veel van zouden kunnen leren, maar zij herinneren zich ook hoe de natuur zich gedroeg. Op de pagina gewijd aan 'sprookjes' binnen de opvoedingssectie wordt al met dit idee gespeeld door terug te gaan naar een mogelijke tijd waarin er geen dieren op het idee zouden komen om elkaar op te gaan eten. Hier ontstaat echter ook meteen een probleem: de macht van de huidige manier van leven is vrij groot en kinderen met die pre-devolutionaire of PD-neigingen zouden het dan ook in het geheel niet makkelijk hebben om zich hier lekker op hun gemak te voelen. Het kan zo maar dat ze allerlei dingen worden geleerd en getoond die in wezen botst met hoe ze zich van binnen voelen, maar dan toch maar overstag gaan vanwege de overweldigende druk van de omgeving die helemaal is ingesteld op de huidige devolutionaire stand en het gebrek aan alternatieven. Dit moet dan wel tot heel veel frustraties gaan leiden. Wellicht kan er een manier gevonden worden om deze kinderen wel alternatieven aan te reiken. Misschien valt er iets te ontwikkelen waardoor kinderen leren herkennen wat past bij de huidige 'gedevolueerde' toestand en wat past bij het meer harmonieuze tijdperk daarvoor, zodat ze een keuze hebben wat betreft hun manier van denken en leven en niet noodgedwongen in het 'gedevolueerde jasje' moeten hijsen dat ze vanuit onze huidige samenleving toch veelal aangereikt zou krijgen. Je zou dan kunnen gaan spreken over PD-gedrag, PD-gedachten en wellicht zelfs een PD-taal. Om een indruk te krijgen zou je eens kunnen kijken naar een PD-sprookje, namelijk die van De Gelaarsde Poes.
|
